Tour de France 2
Zondag 15 augustus: Ondanks dat het zondag was en een rk feestdag, was het op de weg druk met vakantieverkeer. We zijn via N-wegen naar Vatan gereden, een dorpje ten zuiden van Vierzon, landschap een beetje saai; veel gemaaide graanvelden, veel grote velden met uitgebloeide zonnebloemen. Vatan is een oud dorpje met smalle straatjes, een dorpspleintje, een kerk die in de steigers staat en een mooi gemeentehuis. De camping municipal is klein en prima onderhouden. Er is geen receptie,; toegang via een slagboom die je opent met een vooraf te kopen pasje, betaling werkt ook via dit pasje dat je kunt opladen ter plekke. De uitrij-slagboom gaat alleen open na betaling.
Het was 30 graden en we hebben in de schaduw gezeten.
Tegen de avond raakte de camping aardig gevuld met passanten. Meest Fransen, maar ook enkele Nederlandse caravans.
Er installeerden zich twee Franse campers naast elkaar die heel de avond keiharde kermismuziek draaiden. Was toch gezellig zo, zeiden ze.
Maandag 16 augustus: De weersvoorspelling was niet best, maar tot de ochtend is er geen druppel gevallen, wel waaide het heel de nacht flink.
We zijn naar Souillac gereden, onderweg af en toe een buitje. Een vrachtwagen had enkele balen hooi verloren en de weg lag bezaaid met hooi, dat gaf even wat oponthoud.
Er rijden in Souillac heel veel campers rond en tegen de avond liep de camperplaats snel vol.
We hebben een bezoekje gebracht aan het centrum, er staat een oude abdij, waar ook concerten in worden gegeven. De concertzaal/kerk is een groot massief grof gebouwd gebouw zonder tierelantijnen. Er staat een prachtig altaarstuk in met uitgehouwen figuren. Rond de toegangspoort eveneens prachtig gedetailleerd beeldhouwwerk. Er is ook een kleine crypte met sarcofagen. De sarcofagen stammen uit een tijd dat die nog uitgehouwen werden uit zandsteen, de sarcofagen waren leeg.
Er was tot laat in de middag veel bewolking en af en toe viel een druppel regen, we hebben nog een rondje door de straatjes gefietst en even op een terras gezeten, maar door de koude harde wind en regendreiging was dat niet echt gezellig.
Vroeg in de avond stond de camperplaats helemaal vol. Enkele echte laatkomers zijn op de gewone parkeerplaats blijven staan voor de nacht.
Dinsdag 17 augustus:Om 07.00 vertrokken de eersten alweer van de camperplaats. Alle paden liggen vol grind, dus we waren gelijk wakker. De ochtend begon bewolkt en fris. We zijn naar de supermarkt gereden om boodschappen en toen verhuisd naar een kleine gemeentelijke camping net buiten Souillac. De camping ligt aan de Dordogne en bij het voetbalveld. Leuke plek waar ook groepen roeiers voor de nacht hun tentjes opzetten. Jammer dat op deze camping de schoonmaakploeg op vakantie leek. We zijn naar het volgende dorpje, Lanzac gefietst, daar kwamen we uit bij een eenden/ganzen boerderij waar zelfgemaakte producten worden verkocht o.a. foie gras. De boerderij bood in een oude boomgaard met perfekt gemaaide grasmat gratis staanplaats aan campers. Tegen betaling waren er toiletten en douches beschikbaar, ook enkele elektra aansluitingen. Er stonden een 12-tal campers op deze super rustige plek. De rest van het dorpje bestaat uit 2 straatjes met oude huizen en een kerkje.
Tegen de avond liep de camping vol met passanten.
Woensdag 18 augustus: Souillac is erg klein en we hadden het wel gezien, we zijn vanmorgen via de route national naar de buurt van Cahors gegaan. Een leuke route door heuvellandschap met veel weilanden en bossages en hier en daar een dorpje.
De weekmarkt van Cahors schijnt bijzonder te zijn, dus wilden we in de buurt van het centrum bij een al even bijzondere brug parkeren. Bij die brug zou een groot parkeerterrein zijn. Helaas, vlak voor de brug was de doorgaande weg verboden voor verkeer en werden we de bergen in gestuurd, letterlijk. De weg kronkelde nogal steil naar boven en keren was meerdere kilometers niet mogelijk. Uiteindelijk konden we al slippend wel omkeren, vervolgens al remmend terug naar de stad. Een parkeerplaats was er helemaal niet bij de bewuste brug. We zijn vervolgens naar een plaatsje 6 km verderop gereden. Daar vonden we een plek op het gemeentelijke campingkje, gelegen rondom het voetbalveld. We hebben uitzicht op een stoppelveld en een maisveld. De maisplanten zijn keurig op lengte gemaaid; de kruinen zijn eraf, 4 rijen zonder kruin, 2 rijen helemaal weg. Ziet er wat vreemd uit en het doel kennen we niet.
Pal naast de camping ligt de bakker en een restaurant. Helaas is het restaurant de weekdagen alleen open voor de lunch.
We zijn per fiets naar Cahors centrum gegaan. Ruim zes kilometer over een redelijk vlakke weg, deels een rustig weggetje langs de Lot. Best goed te doen. Toen we aankwamen was de markt net afgelopen.
Cahors is een leuke oude levendige stad met veel pleinen, smalle oude straatjes, oude gebouwen, een mooie kathedraal en heel veel terrasjes.
Midden in de stad liggen een soort stadstuintjes waar de gewassen door enthousiastelingen verzorgd worden. In een parkje naast de stadstuintjes staat Neptunus, een hele grote Neptunus als fontein.
Een hele mooie brug over de Lot is de Pont Valentré, De eerste steen is in 1308 gelegd. De bouw duurde bijna 70 jaar, waardoor een legende is ontstaan volgens welke de duivel zijn medewerking zou hebben verleend aan de architect. In 1345 kon er op het wegdek worden gereden. De drie torens waren waarschijnlijk pas klaar rond 1380.
De legende: Er wordt gezegd dat de architect zijn werk niet kon afmaken, en daarom zijn ziel verkocht aan de duivel. Satan ging akkoord om hem op alle mogelijke manieren te helpen, en om hem nauwgezet te gehoorzamen, wat voor opdracht hij ook kreeg. Als het werk eenmaal klaar was, zou de architect hiervoor met zijn ziel betalen. Maar als de demoon, om wat voor reden dan ook, weigerde zijn medewerking te verlenen tot het einde, zou hij al zijn rechten op die prijs verliezen. Het werk ging wel snel met zulk een list.
Toen de brug bijna klaar was: - zei de architect in zichzelf, nu is het moment om na te denken over mijn ziel, om te kijken of ik geen dwaas pact heb gesloten. En hij gaf een emmer met gaten aan de duivel. - Vriend, zei hij, ik vind je tot nu toe gewillig, en je weet dat je dit tot het einde moet zijn; neem deze emmer, laat deze zoals hij is en gebruik hem om water te putten om naar de metselaars te brengen die de kalk verdunnen. De duivel beet op zijn lippen van teleurstelling; toch probeerde hij water te putten, maar dat mislukte twintig keer. De emmer hield geen enkele keer water vast. Onthutst kwam de duivel zijn nederlaag toegeven, maar zwoer wraak te nemen. Enige tijd later, toen de metselaars bijna klaar waren met de bouw van de middelste toren, zagen zij dat de noordwestelijke bovenhoek afgebroken was, en het lukte hen niet om deze toren af te maken.
Paul Gout, de architect die de opdracht kreeg om de brug te restaureren, liet deze legende vereeuwigen door middel van een gebeeldhouwde steen met daarop een duivel die de steen van de brug probeert af te rukken, maar daar niet in slaagt, omdat zijn vingers vast zijn komen te zitten in de voegen van het steen.
Het duiveltje op de toren is een leuk detail.
De kathedraal is een groot bouwwerk uit de 12e eeuw. Er ligt een klooster bij, gebouwd in de 16e eeuw. De binnentuin van het klooster is open voor bezoek. De kathedraal heeft veel verbleekte schilderingen, maar ook kleurige schilderingen die doen denken aan schilderingen in de oude kloosters in Bulgarije. Veel zijkapellen, elk gewijd aan een andere heilige. De preekstoel is bijzonder om te zien.
Door een deel van de stad liggen goudkleurige St.Jacocobsschelpen in de trottoirs. De stad ligt op de route naar Santiago de Compostella.
Tegen de avond werd het druk op de gemeentelijke Jeu-de-boules baan die bij de ingang van de camping ligt. Blijkbaar een oefendag voor de weekend competitie, ze hebben een eigen drankhokje en maken gebruik van het camping sanitair. Het camping sanitair is tevens kleedlokaal voor de plaatselijke voetbalclub. Het sanitair wordt 2x per dag schoongemaakt.
Vandaag geen zon en de temperatuur was frisjes.
Donderdag 19 augustus: Vanmorgen begon bewolkt en fris. Gelukkig niet vochtig. We waren we op tijd in Cahors en hebben nog wat oude straatjes doorgefietst en oude gebouwen bekeken. De oude stadswallen zijn nog gedeeltelijk intact. Achter een van de oude stadspoorten ligt een enorme begraafplaats, met luxe grafhuisjes, eenvoudige betonnen kruisjes en alles daartussen.
Ergens aan de kades staat een groot uurwerk, l’horloge, onder de klok kun je het uurwerk in werking zien. Leuk en interessant om te zien.
Er staat zelfs ergens een monument ter herinnering aan de oorlog van 180-1871.
Tegen lunchtijd vonden we in een zijstraatje een bakker waar we een heerlijk belegd broodje en koffie konden gebruiken op het terras. Bij de restaurants kun je alleen een volledig menu eten rond het middaguur.
Terug op de camping hebben we onze stadsplattegrond aan net gearriveerde Duitsers gegeven, die gingen op de fiets naar de stad.
Nog even genoten van de zon die eindelijk weer scheen en vanavond de houtskool BBQ ontstoken. Een houtskool BBQ mag op dit campingkje. Alle plekken weer bezet tegen de avond.
Reacties
Reacties
Apart verhaal over de brug! ??
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}