Tour de France 4

Maandag 23 augustus:De nacht was doodstil. Na het ontbijt zijn we naar het 30 km noordelijker gelegen Millau gereden. Keuze viel op een mooie camping waar we 30 jaar geleden ooit verbleven. De ontvangst bij de receptie was niet echt geslaagd.

De heer die de receptie bemande sprak alleen Frans, hij wilde het vaccinatiebewijs en een paspoort van ons beiden en dat Thieu ook zijn gezicht kwam tonen. Dat vond ik wel ver gaan waarop de meneer boos werd en steeds sneller praatte. Marokko binnenkomen gaat simpeler. Gelukkig kwam er redding in de vorm van een Nederlands pratende medewerker. Die nam de aanmeldingsprocedure over en opeens waren ons beider vaccinatiebewijs en een acsi kaartje voldoende.

We vonden een mooie plek en installeerden ons. In geen tijd zat Bubbles vol met klitjes; bloemenzaden die vast gaan zitten in zijn haren. De klitjes lagen echt overal en voor het avond was hebben we Bubbles 3 keer moeten ontdoen van die zaden. Geen doen en we besloten om dinsdag weer verder te gaan. De camping was maar voor ong. 10% bezet, hun stacaravans waren wel goed bezet. We hebben een rondje door de stad gemaakt, veel lege winkelpanden, maar wel gezellig gevulde terrasjes.

Dinsdag 24 augustus begon zonnig, maar eenmaal richting noorden rijdend werd de bewolking steeds dichter. Tot Clermont-Ferrand rijdt je soms op 1000 meter hoogte en behalve bewolkt was het ook fris. Richting zuiden reed veel vakantieverkeer, opvallend veel Nederlandse caravans.

Er staan veel velden met uitgebloeide zonnebloemen, ze laten hun kopjes hangen. In de buurt van Vichy brak de zon door de wolken en steeg de temperatuur. Er liggen een paar campings bij de rivier de Allier, die zijn tot onze verrassing erg goed bezet. We zijn beland op de camperplaats van een van die campings en ook de camperplaats staat helemaal vol. Wij vonden nog net op tijd een plekje, even later bleef de slagboom gesloten voor nieuwkomers.

We zijn nog even naar het centrum van Vichy gegaan. Er is best veel volk op de been en op de boulevard langs het water liggen meerdere restaurants. Vichy is ook een kuuroord met thermaalbaden. Onze buurman op de camperplaats komt uit Normandie en volgt een 3 weekse kuur bestaande uit baden en massages. Op de vraag of die kuur ergens voor helpt betwijfelt hij het nut.

Wij kwamen uit bij de vreemdste en aan de buitenkant lelijkste kerk die we ooit gezien hebben. De buitenkant lijkt geheel van beton, ook de toren heeft iets van een raket. Het interieur was dan weer erg verassend: veel marmer, onyx en mozaiek afbeeldingen, mooie beschilderde plafondbogen en enorme glas in loodramen. De originele kerk was in 1714 gebouwd op de resten van een kerk uit de 12^e eeuw, De huidige kerk met art deco interieur is gebouwd tussen 1925 en 1933. Aan de zwarte Madonna in de kerk worden veel wonderen toegeschreven.

Het hoogseizoen op veel campings is nog in volle gang, dus vanavond was er op de camping muziek, om 23.00 hield de muziek op.

Woensdag 25 augustus: De dag begon bewolkt en erg fris. Pas tegen elven brak de bewolking.

In de stad is veel oude glorie te zien; Er ligt een enorm complex waarin een hotel is gevestigd en tevens thermaalbaden met therapie ruimten, ook een winkeltjes galerij met veel leegstand. De oorspronkelijke toegangshal is vrij toegankelijk. Er ligt een grote hal waarin je 2 bronnen kunt zien borrelen, de ene met 43 graden warm water, de ander 39 graden. Er zijn kraantjes waar je een fles kunt vullen met bronwater uit de gekozen bron.

Er is een park omringd door een overdekte galerij. Er is een oud casino en een Operagebouw. Alles gebouwd in dezelfde stijl. De huizen in de smalle straatjes zijn soms heel mooi, verdienen soms onderhoud en voormalige hotels staan vaak leeg.

Napoleon was hier wel belangrijk, er is een park Napoleon, er zijn Chalets Napoleon, een galerie Napoleon en ga zo maar door.

Veel foto’s maken van al dat moois is niet mogelijk. Er staan heel erg veel grote bomen.

Er zijn ook veel terrasjes, terrasbezoek is hier niet goedkoop.

Tegen de avond nog even buiten gezeten en gaan eten in een van de restaurantjes aan de rivier.

We zaten op het terras, maar het koelde snel af, mede door een frisse wind.

Donderdag 26 augustus: Vanmorgen reden we onder begeleiding van de zon om 09.00 de camperplaats af, althans dat was de bedoeling, maar de slagboom ging niet open voor ons.

Bij binnenkomst hebben we voor 48 uur betaald en die waren nog niet om, dat kn het probleem niet zijn. Blijkt op het betaalbonnetje een code te staan die je om uit te rijden moet intoetsen in de betaalpaal.

Via lokale wegen naar Auxerre gereden, mooie route waarbij we door hele mooie dorpjes kwamen.

Onderweg heel veel gemaaide graanvelden en velden met uitgebloeide zonnebloemen.

Tegen 13.00 bereikten we de gemeentecamping in Auxerre. De camping ligt naast sportvelden en tegenover het stadion. De slagboom was dicht en bleef dicht. Een gebouwtje voor de slagboom had voor alle ramen en de deur een rolluik. Uiteindelijk was er iemand die kon vertellen dat de receptie vanwege de lunch gesloten was tot 14.00 uur.

We hebben maar voor de poort geparkeerd en koffie gezet voor onze eigen lunch.

Om 14.00 waren we niet meer de enige wachtenden en gingen de rolluiken omhoog. Het duurde daarna nog een tijd voor de man van de receptie en zijn computer klaar waren voor registratie.

Uiteindelijk was de inschrijving afgerond en mochten we een plekje voor de nacht zoeken.

Het is een mooie camping met veel bomen en grote plaatsen, de elektra kan gehaald worden in een beperkt aantal verspreid staande verzamelkasten, soms heb je wel heel veel meters kabel nodig om elektra aan te sluiten.

Eenmaal geÏnstalleerd op een plekje zijn we naar het centrum gefietst, minder dan 2 km. Het centrum van Auxerre is best verrassend, veel smalle straatjes met vakwerkhuizen, niet allemaal in goede conditie, maar toch mooi om te zien. Een klokkentoren die helaas in de steigers staat, een paar mooie pleinen en niet te vergeten een enorme, oude, sober ingerichte Kathedraal.

Op deze camping heel veel Nederlanders op doorreis naar het zuiden.

Vrijdag 27 augustus: Vandaag zijn we naar Chalons-en-Champagne gereden. Een route waarbij we door meerdere oude dorpjes reden. In Pontigny kwamen we voorbij een enorm abdijcomplex; Camper keren en parkeren voor een bezoek. Er was een betaalde camperplaats, en een enorm parkeerterrein naast de toeristeninfo en dat geheel lag tegenover de abdij. We liepen door een lange oprijlaan. We waren de enige bezoekers zo vroeg in de morgen. Alleen de kerk van de abdij was open voor bezoek. De rest was gesloten ivm. renovatiewerken.

De abdijkerk uit de 12^e eeuw, gebouwd van witte natuursteen, met een lengte van 108 meter, en oppervlak van 4 000 m² is het grootste cisterciënzer monument nog intact in Frankrijk.

Een sober ingericht en imposant gebouw. Het koor is bijna helemaal afgesloten van de rest van de kerk door een rijkelijk versierde wand van marmer dat als decor dient van het altaar. Zeker vergeleken met de rest van de ruimte is het een redelijke drukke boel inclusief Korinthische zuilen, vergulde elementen en een tweetal schilderijen. Deze wand is in de 18^e eeuw toegevoegd.

Onderweg komen we veel Nederlandse caravans en campers tegen, blijkbaar massaal op weg naar het zuiden.

Rond de middag kwamen we aan op de camping In Chalons-en-Champagne, gelukkig was de receptie gewoon open. Een vaccinatiebewijs was niet nodig, ze waren gestopt met daarnaar vragen toen bleek dat 100% van de gasten een vaccinatiebewijs kon tonen. Er was nog een stokbrood over van de ochtend, dat kocht ik ook en toen konden we na installatie lunchen.

Na de lunch zijn we per fiets ong. 3 km via een pad langs het water naar het jachthaventje gefietst. Het Jachthaventje ligt in het centrum van Chalons, pal achter de kathedraal. In de jachthaven liggen vrienden met de boot die we lang niet hadden gezien. We hebben gezellig bijgepraat en gedronken. Bubbles is meegegaan en heeft braaf aan dek gelegen in de buurt van de hond van onze vrienden.

We zijn voor het diner met de honden op een terras in de buurt van het “Hotel de Ville” gaan eten.

Erg druk bezet waren de terrassen niet. Na het diner zijn we in het donker terug gefietst naar de camping, dat was nog even puzzelen in het donker.

Zaterdag 28 augustus: Bubbles heeft een hekel aan de Bench waar zij in moet als we rijden. Ze probeert altijd vanalles om niet in de bench te hoeven. Vanochtend lag ze buiten aan de lijn en toen ze doorkreeg dat het tijd werd om te vertrekken probeerde ze aan de bench te ontsnappen door in het fietsenrek te klimmen. Gevolg was dat ze klem kwam te zitten. Onder belangstelling van de campingburen hebben we haar tussen fietsen en rek uitgehaald. Vandaag via Charleroi en Brussel naar huis gereden. In Het Franse deel liggen veel hele grote oorlogskerkhoven en er staat ergens een groot monument, alles ter nagedachtenis van WO1. Onderweg wat wisselend weer: wolken, wat zon en af en toe een fikse bui. In Belgie een paar files die vertraging opleverden, maar in de loop van de middag zijn we weer heelhuids thuis gearriveerd.

Tour de France 3

Vrijdag 20 augustus:Vanmorgen was het mistig maar al snel kwam de zon. Na het ontbijt zijn we naar het 70 km oostelijker gelegen Figeac gereden over een kronkelende weg door een mooi landschap. We zagen zelfs nog een veld met zonnebloemen die niet uitgebloeid waren.

In Figeac is een deel van de parkeerplaats bij het stadion speciaal voor campers , die parkeerplaats ligt pal tegen het oude stadscentrum. Eigenlijk moet je voor parkeren daar betalen, maar de betaalautomaat was defect.

Het stadje ligt op een route naar Santiago de Compostella. In de Kerk van St. Sauveur is een stempelpost voor de Pelgrims. Het pelgrimskantoortje is elke dag geopend van 10.00 tot 18.00. Die Kerk is een mooie kerk, met een paar prachtige uit hout gesneden panelen en een heel bijzondere kapel..

We hebben door de straatjes gezworven en een oud fort van de Tempeliers bezocht. Het fort ligt midden in de stad en je kunt er ook overnachten, of een middeleeuwse zaal huren voor je feestje.

Op weg terug naar de parkeerplaats kwamen we nog voorbij een oude kerk. Mooi met zijkapellen. Wat daarin echt opviel was een zijkapel met een Chinese heilige.

We zijn in een plaatsje in de buurt van Figeac naar een kleine camping met veel schaduw gegaan.

Vlak bij die camping ligt een leuk restaurant aan het water, ze serveren eenvoudig maar heerlijk eten voor een klantvriendelijke prijs. Net als overal eerder wordt bij de ingang om je covid-vaccinatiebewijs gevraagd. Geen geldig vaccinatiebewijs, dan kom je niet binnen.

Zaterdag 21 augustus: Vandaag rustdag en wasdag. De camping heeft een wasmachine en dus kon onze opgespaarde was gewassen worden. Bij 30 graden en een beetje wind was de was ook snel weer droog. We zijn door het dorpje gefietst, maar daar was helemaal niks te zien of te beleven. We hebben er dus een echte rustdag van gemaakt en tegen de avond de fietsen weer op de camper gezet.

Zondag 22 augustus: Na het ontbijt vertrokken richting Rodez, met als einddoel Millau. We wilden wel een bezoek aan Rodez brengen, maar de municipal camping is sinds dit jaar gesloten en een parkeerplaats voor onze bus wisten we ook niet. Eenmaal voorbij Rodez bedachten we dat we wel naar Saint-Affrique konden gaan. Zou een leuk dorpje zijn en de voormalige gemeentecamping in het dorp is nu overnachtingsplaats voor campers. Via allerlei binnenwegen, soms wat aan de smalle kant zijn we naar Saint-Affrique gereden. Gelukkig was er geen verkeer, dus geen tegenliggers, op de smalle wegen. Het was een leuke route door heuvelachtig landelijk gebied, een enkel dorpje of boerderij.

We kwamen nog voorbij een uitkijkpunt vanwaar je in de verte het viaduct bij Millau kon zien. De lucht was jammer genoeg niet echt helder.

Eenmaal aangekomen in Saint-Affrique bleek de doorgaande weg afgesloten ivm festiviteiten op een plein. Er waren heel wat mensen aanwezig, zag er gezellig uit.

Via een omleiding bereiketen we wel de camperplaats bij het gemeentelijk sportpark.

We hebben een broodje gegeten en zijn toen naar het centrum gefietst, nieuwsgierig naar het dorpsfeestje.

Er bleek een autorally te zijn, duur 2 dagen en via meerdere dorpen. Alle deelnemers waren onderweg en de locatie werd klaargemaakt voor de prijsuitreiking. Tot de prijsuitreiking was iedereen naar huis. Rond 16.00 kwamen er weer meer mensen naar het plein en ook deelnemende rally auto’s.

Het dorp heeft een grote kerk met een prachtige toren en een paar mooie oude bruggen over de rivier de Sorgues.

Op het plein voor het gemeentehuis staat een bijzondere fontein. Er was welgeteld 1 cafeetje met een terras aan het plein. Er liepen een paar duiven en een kwikstaartje rond. Het kwikstaartje acteerde als de duiven, lopen, hippen en overal pikken naar iets eetbaars. In een andere straat zijn wel enkele restaurants met terras. Na een ijsje en wat gedronken te hebben zijn we door de rustige straatjes weer naar de kampeerplek gegaan.

Tour de France 2

Zondag 15 augustus: Ondanks dat het zondag was en een rk feestdag, was het op de weg druk met vakantieverkeer. We zijn via N-wegen naar Vatan gereden, een dorpje ten zuiden van Vierzon, landschap een beetje saai; veel gemaaide graanvelden, veel grote velden met uitgebloeide zonnebloemen. Vatan is een oud dorpje met smalle straatjes, een dorpspleintje, een kerk die in de steigers staat en een mooi gemeentehuis. De camping municipal is klein en prima onderhouden. Er is geen receptie,; toegang via een slagboom die je opent met een vooraf te kopen pasje, betaling werkt ook via dit pasje dat je kunt opladen ter plekke. De uitrij-slagboom gaat alleen open na betaling.

Het was 30 graden en we hebben in de schaduw gezeten.

Tegen de avond raakte de camping aardig gevuld met passanten. Meest Fransen, maar ook enkele Nederlandse caravans.

Er installeerden zich twee Franse campers naast elkaar die heel de avond keiharde kermismuziek draaiden. Was toch gezellig zo, zeiden ze.

Maandag 16 augustus: De weersvoorspelling was niet best, maar tot de ochtend is er geen druppel gevallen, wel waaide het heel de nacht flink.

We zijn naar Souillac gereden, onderweg af en toe een buitje. Een vrachtwagen had enkele balen hooi verloren en de weg lag bezaaid met hooi, dat gaf even wat oponthoud.

Er rijden in Souillac heel veel campers rond en tegen de avond liep de camperplaats snel vol.

We hebben een bezoekje gebracht aan het centrum, er staat een oude abdij, waar ook concerten in worden gegeven. De concertzaal/kerk is een groot massief grof gebouwd gebouw zonder tierelantijnen. Er staat een prachtig altaarstuk in met uitgehouwen figuren. Rond de toegangspoort eveneens prachtig gedetailleerd beeldhouwwerk. Er is ook een kleine crypte met sarcofagen. De sarcofagen stammen uit een tijd dat die nog uitgehouwen werden uit zandsteen, de sarcofagen waren leeg.

Er was tot laat in de middag veel bewolking en af en toe viel een druppel regen, we hebben nog een rondje door de straatjes gefietst en even op een terras gezeten, maar door de koude harde wind en regendreiging was dat niet echt gezellig.

Vroeg in de avond stond de camperplaats helemaal vol. Enkele echte laatkomers zijn op de gewone parkeerplaats blijven staan voor de nacht.

Dinsdag 17 augustus:Om 07.00 vertrokken de eersten alweer van de camperplaats. Alle paden liggen vol grind, dus we waren gelijk wakker. De ochtend begon bewolkt en fris. We zijn naar de supermarkt gereden om boodschappen en toen verhuisd naar een kleine gemeentelijke camping net buiten Souillac. De camping ligt aan de Dordogne en bij het voetbalveld. Leuke plek waar ook groepen roeiers voor de nacht hun tentjes opzetten. Jammer dat op deze camping de schoonmaakploeg op vakantie leek. We zijn naar het volgende dorpje, Lanzac gefietst, daar kwamen we uit bij een eenden/ganzen boerderij waar zelfgemaakte producten worden verkocht o.a. foie gras. De boerderij bood in een oude boomgaard met perfekt gemaaide grasmat gratis staanplaats aan campers. Tegen betaling waren er toiletten en douches beschikbaar, ook enkele elektra aansluitingen. Er stonden een 12-tal campers op deze super rustige plek. De rest van het dorpje bestaat uit 2 straatjes met oude huizen en een kerkje.

Tegen de avond liep de camping vol met passanten.

Woensdag 18 augustus: Souillac is erg klein en we hadden het wel gezien, we zijn vanmorgen via de route national naar de buurt van Cahors gegaan. Een leuke route door heuvellandschap met veel weilanden en bossages en hier en daar een dorpje.

De weekmarkt van Cahors schijnt bijzonder te zijn, dus wilden we in de buurt van het centrum bij een al even bijzondere brug parkeren. Bij die brug zou een groot parkeerterrein zijn. Helaas, vlak voor de brug was de doorgaande weg verboden voor verkeer en werden we de bergen in gestuurd, letterlijk. De weg kronkelde nogal steil naar boven en keren was meerdere kilometers niet mogelijk. Uiteindelijk konden we al slippend wel omkeren, vervolgens al remmend terug naar de stad. Een parkeerplaats was er helemaal niet bij de bewuste brug. We zijn vervolgens naar een plaatsje 6 km verderop gereden. Daar vonden we een plek op het gemeentelijke campingkje, gelegen rondom het voetbalveld. We hebben uitzicht op een stoppelveld en een maisveld. De maisplanten zijn keurig op lengte gemaaid; de kruinen zijn eraf, 4 rijen zonder kruin, 2 rijen helemaal weg. Ziet er wat vreemd uit en het doel kennen we niet.

Pal naast de camping ligt de bakker en een restaurant. Helaas is het restaurant de weekdagen alleen open voor de lunch.

We zijn per fiets naar Cahors centrum gegaan. Ruim zes kilometer over een redelijk vlakke weg, deels een rustig weggetje langs de Lot. Best goed te doen. Toen we aankwamen was de markt net afgelopen.

Cahors is een leuke oude levendige stad met veel pleinen, smalle oude straatjes, oude gebouwen, een mooie kathedraal en heel veel terrasjes.

Midden in de stad liggen een soort stadstuintjes waar de gewassen door enthousiastelingen verzorgd worden. In een parkje naast de stadstuintjes staat Neptunus, een hele grote Neptunus als fontein.

Een hele mooie brug over de Lot is de Pont Valentré, De eerste steen is in 1308 gelegd. De bouw duurde bijna 70 jaar, waardoor een legende is ontstaan volgens welke de duivel zijn medewerking zou hebben verleend aan de architect. In 1345 kon er op het wegdek worden gereden. De drie torens waren waarschijnlijk pas klaar rond 1380.

De legende: Er wordt gezegd dat de architect zijn werk niet kon afmaken, en daarom zijn ziel verkocht aan de duivel. Satan ging akkoord om hem op alle mogelijke manieren te helpen, en om hem nauwgezet te gehoorzamen, wat voor opdracht hij ook kreeg. Als het werk eenmaal klaar was, zou de architect hiervoor met zijn ziel betalen. Maar als de demoon, om wat voor reden dan ook, weigerde zijn medewerking te verlenen tot het einde, zou hij al zijn rechten op die prijs verliezen. Het werk ging wel snel met zulk een list.

Toen de brug bijna klaar was: - zei de architect in zichzelf, nu is het moment om na te denken over mijn ziel, om te kijken of ik geen dwaas pact heb gesloten. En hij gaf een emmer met gaten aan de duivel. - Vriend, zei hij, ik vind je tot nu toe gewillig, en je weet dat je dit tot het einde moet zijn; neem deze emmer, laat deze zoals hij is en gebruik hem om water te putten om naar de metselaars te brengen die de kalk verdunnen. De duivel beet op zijn lippen van teleurstelling; toch probeerde hij water te putten, maar dat mislukte twintig keer. De emmer hield geen enkele keer water vast. Onthutst kwam de duivel zijn nederlaag toegeven, maar zwoer wraak te nemen. Enige tijd later, toen de metselaars bijna klaar waren met de bouw van de middelste toren, zagen zij dat de noordwestelijke bovenhoek afgebroken was, en het lukte hen niet om deze toren af te maken.

Paul Gout, de architect die de opdracht kreeg om de brug te restaureren, liet deze legende vereeuwigen door middel van een gebeeldhouwde steen met daarop een duivel die de steen van de brug probeert af te rukken, maar daar niet in slaagt, omdat zijn vingers vast zijn komen te zitten in de voegen van het steen.

De kathedraal is een groot bouwwerk uit de 12^e eeuw. Er ligt een klooster bij, gebouwd in de 16^e eeuw. De binnentuin van het klooster is open voor bezoek. De kathedraal heeft veel verbleekte schilderingen, maar ook kleurige schilderingen die doen denken aan schilderingen in de oude kloosters in Bulgarije. Veel zijkapellen, elk gewijd aan een andere heilige. De preekstoel is bijzonder om te zien.

Door een deel van de stad liggen goudkleurige St.Jacocobsschelpen in de trottoirs. De stad ligt op de route naar Santiago de Compostella.

Tegen de avond werd het druk op de gemeentelijke Jeu-de-boules baan die bij de ingang van de camping ligt. Blijkbaar een oefendag voor de weekend competitie, ze hebben een eigen drankhokje en maken gebruik van het camping sanitair. Het camping sanitair is tevens kleedlokaal voor de plaatselijke voetbalclub. Het sanitair wordt 2x per dag schoongemaakt.

Vandaag geen zon en de temperatuur was frisjes.

Donderdag 19 augustus: Vanmorgen begon bewolkt en fris. Gelukkig niet vochtig. We waren we op tijd in Cahors en hebben nog wat oude straatjes doorgefietst en oude gebouwen bekeken. De oude stadswallen zijn nog gedeeltelijk intact. Achter een van de oude stadspoorten ligt een enorme begraafplaats, met luxe grafhuisjes, eenvoudige betonnen kruisjes en alles daartussen.

Ergens aan de kades staat een groot uurwerk, l’horloge, onder de klok kun je het uurwerk in werking zien. Leuk en interessant om te zien.

Er staat zelfs ergens een monument ter herinnering aan de oorlog van 180-1871.

Tegen lunchtijd vonden we in een zijstraatje een bakker waar we een heerlijk belegd broodje en koffie konden gebruiken op het terras. Bij de restaurants kun je alleen een volledig menu eten rond het middaguur.

Terug op de camping hebben we onze stadsplattegrond aan net gearriveerde Duitsers gegeven, die gingen op de fiets naar de stad.

Nog even genoten van de zon die eindelijk weer scheen en vanavond de houtskool BBQ ontstoken. Een houtskool BBQ mag op dit campingkje. Alle plekken weer bezet tegen de avond.

tour de France 1

“Tour de France”, augustus 2021

Amper 3 weken terug uit Frankrijk zijn we nu weer onderweg.

De lekken in de camper lijken gedicht. Het regent erg veel in Nederland, de tuin is weer netjes.

Bestemming Frankrijk, bestemming afhankelijk van het weer en wat we ter plekke verzinnen.

We zijn 11 augustusvertrokken. Onze 1^e bestemming Amiens, Noord-Frankrijk.

We stonden al gelijk in een file op de ring in Antwerpen. Er was een ongeluk gebeurd en dat leverde veel vertraging op.

Bij Gent werd aan de weg gewerkt en waren maar 2 banen beschikbaar, dus weer vertraging.

Het vervolg van de reis ging zonder oponthoud. Bij de grens kon iedereen doorrijden als vanouds, geen enkele controle. We hebben na Lille de tolweg verlaten en zijn via Arras binnendoor naar Amiens gereden door een glooiend landschap. Opvallend veel aardappelvelden hebben we onderweg gezien.

Ook liggen er veel oorlogskerkhoven in dat gebied, ws uit de 1^e wereldoorlog.

De camping in Amiens is makkelijk te vinden, vriendelijke ontvangst in de receptie ook. Je mag zelf een plekje kiezen. De meesten blijven maar een nachtje op doorreis, sommigen een paar dagen voor bezoek aan Amiens of fietsroutes te rijden. De Vallee de Somme fietsroute loopt langs de camping. De camping bestaat uit een hoofdweg met links en rechts kleine pleintjes met daaromheen grote plaatsen. Voor de nacht gaan de 2 toegangspoorten op slot, wel nog te openen met een code.

Donderdag 12 augustus. De ochtend begon een beetje mistig en bewolkt, erg vochtig buiten. Tegen tienen scheen de zon en steeg de temperatuur. We zijn vanuit de camping via de Somme fietsroute naar het centrum van Amiens gegaan, een vlakke mooie rit van 4 km langs de Somme.

De stad heeft meerdere oude gebouwen, maar de Kathedraal is toch het meest bijzonder.

De Kathedraal is de grootste en hoogste van Frankrijk. Ook de binnenkant is mooi, al zijn er wat zijkapelletjes die een fikse opknapbeurt kunnen gebruiken. Veel zijkapelletjes hebben geverfde houten panelen, ook de preekstoel is van geverfd hout . Het koor is niet toegankelijk, maar heeft een prachtige achterwand en er staan banken in met zeer gedetailleerd houtsnijwerk.

De buitenkant wandenvan het koor is deels versierd met prachtige gedetailleerde opgelegde/uitgehouwen taferelen.

In de kathedraal staat een Nieuw-Zeelandse vlag, ter herinnering aan de soldaten uit Nieuw Zeeland die in de 1^e wereldoorlog in Frankrijk gesneuveld zijn.

Ook aan de buitenkant zijn heel veel gedetailleerde versieringen boven de kerkpoorten en aan de torens.

Elke avond(zomer) is er om 22.00 een lichtshow bij de kathedraal.

De torens en de Crypte kan men ook bezoeken tegen betaling.

Voor een bezoek aan de kathedraal is geen vaccinatiebewijs nodig, wel voor een bezoek aan de torens en de crypte. Mondmaskers verplicht in het gebouw.

Lang geleden werd er rond Amiens turf gestoken, daarna ging men op de ontstane eilandjes tussen de kanaaltjes groenten kweken. Het gebied met eilandjes en kanaaltjes is groot en er zijn ook huizen gebouwd die allemaal een bruggetje als toegang hebben. Het gebied wordt “de Hortillonnages” genoemd.

Niet alle ( een paar honderd) tuinen worden goed onderhouden en bewerkt, maar sommige zijn erg mooi om te zien. Je kunt met een bootje door de kanaaltjes varen, maar ook eromheen en een stukje er doorheen fietsen.

Er stond een lange rij wachtenden voor de bootjes, dus wij hebben de fietsroute van 10 km gedaan.

Een ander deel van de stad is tussen de kanaaltjes gebouwd, een beetje Giethoorn. Daar liggen ook de meeste restaurantjes. Er wordt bij de restaurants gecontroleerd op vaccinatiebewijs. Zonder bewijs, geen terras of restaurantbezoek, je wordt geweigerd want de boetes zijn ook voor het horecabedrijf erg hoog.

Op de camping moest vanmiddag een Nederlandse camper uit de modder geholpen worden. Na alle regen van de laatste weken is de ondergrond hier en daar wat nat. De camper had zich ingegraven door pogingen om weg te komen. Uiteindelijk kwam hij van de plek met hulp van een aantal Nederlanders, slipplaten, rubbermatten en iemand van het campingpersoneel.

Vervolgens hebben we een van onze reservedeksels voor de bandstoftank verkocht aan een Nederlander; hij had het deksel laten liggen na het tanken.

Voor het diner zijn we weer naar de stad gefietst, naar een van de restaurantjes aan het water. Een slechte keus: matige bediening en een slecht bereid hoofdgerecht. Het restaurant serveerde ook aardappelmenu’s. De duitsers naast ons hadden een aardappelmenu besteld, maar waren ook ontevreden.

Vrijdag 13 augustus: Vanmorgen een stukje langs de Somme gefietst en daarna boodschappen gedaan. Vanmiddag naar het centrum gefietst, we kwamen terecht op een plein met de stads zonneweide: kunstgras met op corona-afstand van elkaar zitjes en zonnestoelen. Alvorens op een terrasje plaats te nemen werd weer ons vaccinatiebewijs gescand. Het mondkapjesbeleid buiten gebouwen is niet zo duidelijk, maar elke horecazaak scant het vaccinatiebewijs, zonder bewijs wordt je weggestuurd.

Vanavond hebben we de BBQ opgestart voor een lekker homemade diner.

Zaterdag 14 augustus: Vanmorgen vertrokken richting Orleans, dat was de bedoeling. We reden door een mooi glooiend landschap richting Parijs. Vervolgens wilden we westelijk om Parijs heen rijden.

Onderweg contact gezocht met het beoogde campinkje bij Orleans; een slecht engels sprekende man vertelde dat ik online een plek moest boeken. Dat wilde niet lukken en toen we in de buurt van Rambouillet in de file geraakten hadden we er genoeg van. Er stond een bord “camping” en dat hebben we gevolgd. We kwamen terecht op een luxe natuurcamping bij een meer. Grote plekken met heel veel schaduw en heel veel lege plekken. Er zijn veel gezinnen met kinderen, vooral veel Nederlanders. De camping is wel leuk opgezet voor gezinnen met lagere school Jeugd.

Geen inernet beschikbaar op deze camping en telefoonbereik is matig.

We hebben een rondje rond het meer gewandeld en waren daar toch een uurtje mee onderweg.

De camping heeft een soort zelfbediening pizza en snack restaurant.

Vanavond was er muziek voor een goed gevuld terras.